۱۳۹۴ شهریور ۲۶, پنجشنبه

Dream within a dream



در هجوم صبح‌گاهی رویای بودنمان، سهم ما دو نفر فقط یک نسیم کوتاه بود که بر سر شاخه‌ای می‌وزیدیم که شاید حتی گنجشکی هم روی آن ننشسته بود. همین‌قدر کوتاه. همین‌قدر گذرا. فقط برای ماندن و ثبت شدن در خاطراتمان. همین و بس.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر